Typisch Spaans eten en drinken in Madrid

Eten en drinken is voor de Madrileen meer dan alleen een dagelijkse bezigheid: het is een manier van leven. Er wordt eindeloos over gepraat, uitgebreid van genoten en – het allerbelangrijkste – altijd gedeeld. Maar wat eet je wanneer en waar proef je de beste klassiekers? Hier alles wat je wilt weten over typisch Spaans eten en drinken.

Desayuno 

De dag begint bescheiden met el desayuno. In Spanje is het ontbijt doorgaans simpel: een bollería (zoet broodje) of een getoast broodje met tomaat. Bij het ontbijt hoort koffie. Bestel een café solo (espresso), café con leche (koffie verkeerd), of een cortado (espresso met een klein beetje melk). Thee-opties zijn meestal beperkt: in klassieke bars kun je kiezen tussen zwarte, groene en rode thee.

In het weekend – of ’s ochtends na het stappen – ontbijten Spanjaarden ook wel met churros of porras (de dikkere variant), die ze dopen in dikke chocolademelk.

Aperitivo

Vanaf 12.00 uur is het (al) tijd voor een aperitivo. Je drinkt een caña of vermouth met een tapa erbij. Vermout is bezig aan een ware comeback en zit in veel bars zelfs op de tap. In La Hora del Vermut – een bar in de populaire markthal San Miguel – vind je meer dan 90 soorten. 

Comida

De lunch – la comida – is de belangrijkste maaltijd van de dag. Doordeweeks kiezen veel Spanjaarden voor een menú del día, bestaande uit een voor-, hoofd- en nagerecht. De meeste van deze dagmenu’s kosten maar zo’n € 12 à € 15 – inclusief brood en drankje. Ook populair als lunch is de combinatie van een biertje of glas wijn met een ración – een groter gerecht om te delen. 

Merienda

Tussen 17.00 en 19.00 uur volgt la merienda: een klein hapje met iets te drinken. Het is een lichte maaltijd als brug tussen de lunch en het diner. Dat kan een kop koffie zijn met een taartje of plak cake, maar ook jus d’orange met een broodje ham, tortilla de patatas of empanada. 

Cena

Rond een uur of 21.00 is het tijd voor la cena, het diner. Meestal is dit lichter dan de lunch: een paar tapas, een bordje tortilla, gegrilde groenten of vis. In de zomer schuif je aan op een terras en deel je wat raciones met vrienden. Geen haast, geen strakke planning – eten is hier een sociaal ritueel.

Dranken

De gemiddelde Madrileen is niet vies van een alcoholische versnapering. Waar toeristen Spanje vaak associëren met sangría, drinken de meeste Madrilenen dat maar zelden. Het is veel gangbaarder om op warme dagen een tinto de verano te bestellen: een mix van rode wijn met soda of Fanta limón.

Bier is geliefd onder zowel mannen als vrouwen. Vooral de caña – een klein biertje van de tap, vergelijkbaar met een fluitje – is populair.

Het avondeten gaat vaak gepaard met een glas wijn. Populaire witte wijnen zijn Albariño en Verdejo. Van de rode wijnen worden de Rioja en Ribera het meest geschonken. 

Culinaire specialiteiten

De Madrileense keuken is niet bang voor een beetje lef. Orgaanvlees speelt een grote rol – casquería heet dat hier – en bijna elk deel van het dier wordt benut. Toch is er voor iedere smaak iets te vinden, van vleesliefhebbers tot zoetekauwen.

Hartig

• Cocido madrileño – Een klassieker voor de koudere maanden. Deze stoof met kikkererwten, groente en vlees wordt in gangen geserveerd: eerst de bouillon, dan de rest.
• Callos madrileños – Een stoofgerecht van rundpens (darmen), chorizo en morcilla (bloedworst) in een kruidige tomatensaus. Een klassieker uit de Madrileense volkskeuken, maar zeker niet door iedereen geliefd – je houdt ervan of je haat het.
• Bocata de calamares  – Broodje met gefrituurde inktvisringen. Te vinden bij veel bars rond Plaza Mayor. Of probeer ‘m in Bar Sidi in Malasaña.
• Huevos estrellados/rotos – Gebakken aardappels met ei en chorizo of ham. De voormalig koning Juan Carlos at ze bij Casa Lucío.
• Rabo de toro – Een stoofschotel gemaakt van ossenstaart. Heerlijk zacht en mals draadjesvlees.
• Jamón ibérico – Natuurlijk onmisbaar in het rijtje. Jamón ibérico wordt niet alleen op brood of als losse tapa gegeten, maar ook bij veel gerechten geserveerd: of je nu salmorejo (koude tomatensoep) of artisjok bestelt. Er worden in Madrid zelfs wedstrijden gehouden voor de beste hamsnijder van het land.
• Tortilla de patatas – In heel Spanje eet men graag de bekende aardappelomelet. De eeuwige discussie luidt: hoort-ie nu met of zonder ui bereid te worden? In Madrid wordt doorgaans gekozen voor de variant mét. 

Zoet

• Churros & porras con chocolate – Ontbijt of snack, vooral in het weekend en na het stappen.
• Buñuelos – Gefrituurde bolletjes met suiker, populair in de herfst.
• Torrijas – Spaanse wentelteefjes, vooral populair tijdens Semana Santa, de week voor Pasen.
• Bartolillos – Zoete deeghapjes gevuld met banketbakkersroom, ook geliefd tijdens Semana Santa.
• Roscón de Reyes – Een ronde cake die lijkt op een grote donut, gevuld met slagroom, mokka, chocolade of een andere vulling. Vooral populair in de kerstperiode en met Driekoningen.

Waar eet en drink je als een local?

De lijst is eindeloos, maar hier een paar favorieten:

• Traditioneel & authentiek – Botín, het oudste restaurant van Madrid, is een klassieker. Ook Casa Alberto, Casa Macareno en Casa Labra bieden klassieke Madrileense gerechten in authentiek decor. Bodega La Ardosa is beroemd om zijn tortilla. Mag het van jou wat meer fancy? Ontdek Lhardy in het centrum.
• Voor zoetekauwen – Chocolatería San Ginés is dé plek voor churros. Voor ouderwets gebak ga je naar El Riojano of La Antigua Pastelería del Pozo. Modernere taarten zoals red velvet en carrot cake vind je bij Motteau. 
• Ga barhoppen – Straten zoals Calle Cava Baja en Calle Ponzano zijn bij uitstek geschikt om van bar naar bar te gaan. De ideale manier om in korte tijd veel plekken én gerechten te leren kennen. De beste gelegenheid om dit te doen is in oktober, tijdens Tapapiés. Bij dit evenement in de wijk Lavapiés doen meer dan 100 bars mee. Overal kun je voor € 3,50 een tapa en een biertje halen.

Of je nu komt voor het ontbijt, de lunch, een drankje tussendoor of een zoete afsluiter – Madrid weet hoe je moet genieten. En zoals ze hier zeggen: neem nooit het último (laatste) drankje, maar altijd het penúltimo (een-na-laatste). Want je weet nooit wat de avond nog brengt.