Lokale specialiteit: de New York Pizza Slice

Pizza Amerikaans?

Huh? Pizza is toch Italiaans? Waarom noem je het dan een lokale specialiteit van New York? Laten we voorop stellen dat de Verenigde Staten een land is van immigranten. Toen eind 19e eeuw en begin 20e eeuw het gros van de Italiaanse immigranten naar Amerika kwamen, namen ze hun keuken met zich mee. Nog steeds zijn er veel Italiaanse restaurants te vinden in New York. Niet onbelangrijk om erbij te vertellen is dat er door de jaren heen ook veel Siciliaanse specialiteiten als een soort ‘veramerikaanste afsplitsing’ een geheel eigen leven zijn gaan leiden in de stad. Denk bijvoorbeeld aan Eggplant Parmezan.

The dollar slice

Overal in New York vind je ze: kleine zaakjes waar maar twee of drie mensen kunnen staan, een toonbank en vaak twee jongens die pizza’s aan het bakken zijn. Deze pizza’s zijn vele malen groter dan de traditionele pizza zoals je die kent uit de pizzeria. Het deeg is iets taaier en de rest van de pizza s vaak opgebouwd uit tomatensaus en geschaafde mozzarella, hoewel je ook verschillende varianten kunt bestellen. De zaakjes ziet er vaak niet ontzettend uitnodigend uit en schoon zal het er niet zijn. Maar dat maakt allemaal niet uit, want de pizza’s die ze hier maken, maken alles goed. Hier koop je een traditionele New York Pizza Slice voor een dollar.

De ceremonie van de one dollar slice

Als je een goede zaak te pakken hebt, en dan bedoel ik een écht goede, laat dan alles vallen waar je mee bezig was en ga als volgt te werk.

Benader de zaak voorzichtig: stop met omhoog kijken naar hoe hoog de wolkenkrabbers zijn en hou je hoofd koel.
Doe alsof je een echte New Yorker bent.
Pak een losse dollar uit je zak en loop naar de toonbank.
Maak oogcontact met een van de pizzabakkers.
Je zult waarschijnlijk begroet worden met “WADDAYOUWANT?”
Steek 1 vinger omhoog, bij voorkeur de wijsvinger. Eventueel, maar niet verplicht, te combineren met de woorden: “One slice, please.”
Leg de dollar op de toonbank.
De dollar wordt weggegrist en de pizzabakker roept soms nog: “FIVE MINUTE” en stopt een voorgebakken pizzapunt in de oven om op te warmen.
Laat je niet misleiden, het duurt altijd maar een halve minuut.
Ga vervolgens bij de muur staan of in elk geval uit de weg zodat andere klanten ook kunnen bestellen. (In New York is het altijd druk, dus jezelf strategisch plaatsen, ook op straat, is een absolute must.)

Als de pizzapunt klaar is, wordt deze op een papieren bordje geplaatst op de toonbank, de pizzabakker kijkt je aan en zegt: “One slice.”
Na een nette “Thank you” vanuit jouw kant, pak je de slice en een hoop servetjes. Geloof me, je gaat ze nodig hebben.
Aan de muur hangt een plank, waar je eventueel je slice aan kunt opeten. Erop staat een ensemble van potten met peper, zout, knoflookpoeder, oregano en rode peper flakes.
Je bent vrij om hiervan gebruik te maken, maar het is niet verplicht. Mijn voorkeur gaat uit naar oregano en rode peper flakes.

Pak je pizzapunt bij de korst en neem een hap. Het schijnt een ontzettende zonde te zijn om de korst een beetje vouwen, maar ik zie persoonlijk niet hoe je dat ding anders zonder kleerscheuren naar binnenkrijgt.
Als het goed is, is de korst dik genoeg om te proeven, maar vooral ook gaar. De tomatensaus is niet té zuur en de kaas heeft nog smaak, in plaats van enkel de functie om vet te zijn.
1 slice is lunch, 2 slices gelden als diner. Ook geaccepteerd als ontbijt of midnightsnack. Enjoy!

Mijn favoriete adres voor een New York Pizza Slice is 99 Cent Fresh Pizza en zit op 143 West 40th Street, in de buurt van Times Square.
Openingstijden: Ik heb deze locatie nog nooit gesloten gezien…