Alhoewel het seizoen niet bekend staat als het meest bruisend, is de herfst in Luik allesbehalve saai te noemen. Na een zomerse rustpauze staan de agenda’s van menig concertzaal, expositieruimte, filmhuis en cultureel centrum weer propvol met leuke evenementen. Mocht je echter juist behoefte hebben aan wat rust, bieden de parken en bossen in de directe omgeving, een prima alternatief.
Enkele tips:
Een stevige wandeling
Luik wordt soms ten onrechte afgeschilderd als een wat grauwe industriestad. Jammer, want in en om het centrum barst het van de parken, bossen en weides. Op nog geen vijf wandelminuten van de binnenstad zou je zelfs zomaar een paar grazende schapen en koeien tegen het lijf kunnen lopen… Drie leuke wandelplekken:
- Les Coteaux de la Citadelle. Dit is een verzamelnaam voor een aantal wandelpaadjes op en rond de Citadelheuvel achter het historische centrum. De mogelijkheden zijn divers. Zo zou je via het bos achter Esplanade Saint Léonard naar het Citadelpark op de heuvel kunnen wandelen. Of bijvoorbeeld via een oude mijn, naar de uitgestrekte velden van ‘Ferme Fabry’. Ook zou je Rue Pierreuse kunnen volgen tot bij de ‘koeienboerderij’. Aldaar kun je op dinsdag en donderdag biologische producten kopen in een echte boerderijwinkel. Ook kun je de groentetuin bezichtigen, die is altijd open. Meer informatie over deze wandelingen vind je hier.
- Parc de la Chartreuse. Net buiten het stadscentrum tref je een dichtbegroeid stuk groen aan, wat het midden houdt tussen een park en een bos. Wat Chartreuse zo bijzonder maakt is dat het de ruïnes van een oud fort en klooster herbergt. Deze zijn helaas niet te bezoeken. De oude vestingwerken (muren, tunnels) liggen daarentegen wél gewoon her en der door het park verspreid. Al die overwoekerende historie is erg indrukwekkend, rustgevend bijna. Dit maakt het park voor menig Luikenaar dé plek om van de najaarszon te genieten. Plattegrond.
- Cointe. Achter het centraal station (Guillemins) leidt een trap naar ‘Cointe’, een decadente wijk uit lang vervlogen tijden. Eenmaal boven ga je links en blijf je de weg volgen tot bij het kruispunt. Van hieruit volg je Avenue de Cointe naar een paar bosrijke straatjes. Officieel is dit een privépark, maar bezoekers zijn welkom. Je vindt er een breed scala aan villa’s uit eind 19e en begin 20e eeuw. Vooral interessant voor mensen die van Art Nouveau houden én/of vergane glorie. Ook kun je hier heerlijk door het (openbare) park van Cointe slenteren of het oorlogsmonument, een toren van 75m hoog bewonderen. Deze is gebouwd voor alle slachtoffers van WO I (van de geallieerde zijde dan wel). Barack Obama heeft het in 2014 nog bezocht… Mocht je na de wandeling honger hebben gekregen, raden we (volks)brasserie Le Kleyer aan, wereldberoemd onder locals!
Duizend en één lichtjes in nachtelijk Luik….
Op de eerste zaterdagavond van oktober vindt traditiegetrouw ‘La Nocturne des Coteaux’ plaats, een sprookjesachtig, cultureel evenement in de historische buurt. Gedurende enkele uren verlichten duizenden waxinelichtjes de eeuwenoude steegjes, pleinen, trappen en parken. Je kunt diverse routes lopen, die via de groene flanken naar de heuveltop leiden. In de historische buurt zelf is echter ook meer dan genoeg te doen. Op diverse binnenplaatsen, schoolpleinen, in musea en kerken kun je terecht voor muziek, theater, kunstprojecten en ander creatief schoons. Natuurlijk wordt er ook aan de inwendige mens gedacht; overal in Rue Hors-Chateau (het epische centrum) staan eet- en dranktentjes. De avond wordt rond middernacht feestelijk afgesloten met een groot vuurwerk.
Let wel: bij goede weersomstandigheden kan het er heel, heel erg druk zijn (het spreekwoordelijke ‘over koppen lopen’). Dit is vooral in Rue Hors-Chateau het geval. In de straatjes eromheen is het wel wat rustiger (rondom Place St Barthélémy bijvoorbeeld).
De Luikse Kermis
Geen artikel over de herfst zonder de beroemde Luikse kermis te vermelden. Van houten glijbanen tot adrenaline verslindende boosters, van schietpaleizen tot gepofte kastanjes, je vindt er echt van alles. De ‘foire’ zoals de kermis hier heet, bestaat uit een kleurrijke sliert van meer dan twee kilometer aan attracties en (eet)kramen. Ze strijkt begin oktober in het Parc d’Avroy neer en blijft er tot elf november staan. Zes weken vertier dus. Alhoewel ik zelf niet echt dol op de kermis ben, is het stiekem toch best heel leuk om er een middagje overheen te slenteren. De diversiteit van de bezoekers, de oogstrelende attracties, het rommelige karakter, toegeven, het heeft toch wel wat. Ze staat er trouwens al eeuwen, waarschijnlijk is ze zelfs zo oud als de stad zelf. Een beetje respect kan dus geen kwaad… Al helemaal niet als je je bedenkt dat, volgens meerdere bronnen, de allereerste Belgische frites hier zouden zijn verkocht! Tip: probeer het weekend te vermijden (vanwege de drukte), op doordeweekse avonden is het meestal rustig. De kermis begint dit jaar op zaterdag 5 oktober en eindigt op maandag 11 november. Op deze website vindt je meer informatie (en kortingsbonnen!).